O papel do tratamento térmico de aluminio é mellorar as propiedades mecánicas dos materiais, eliminar a tensión residual e mellorar a maquinabilidade dos metais. Segundo os diferentes propósitos do tratamento térmico, os procesos pódense dividir en dúas categorías: tratamento de prequentamento e tratamento térmico final.
O obxectivo do tratamento de prequentamento é mellorar o rendemento do procesamento, eliminar a tensión interna e preparar unha boa estrutura metalográfica para o tratamento térmico final. O seu proceso de tratamento térmico inclúe recocido, normalización, envellecemento, enfriamento e revenido, etc.
1) Recocido e normalización
O recocido e a normalización úsanse para o material en branco de aluminio traballado en quente. O aceiro carbono e o aceiro de aliaxe cun contido de carbono superior ao 0,5% adoitan ser recocidos para reducir a súa dureza e ser fáciles de cortar; utilízanse aceiro carbono e aceiro aliado cun contido de carbono inferior ao 0,5% para evitar que se pegue ao coitelo cando a dureza é demasiado baixa. E utiliza un tratamento normalizador. O recocido e a normalización aínda poden refinar o gran e a estrutura uniforme e prepararse para o tratamento térmico posterior. O recocido e a normalización adoitan disporse despois de fabricar a peza en bruto e antes do mecanizado en bruto.
2) Tratamento do envellecemento
O tratamento de envellecemento utilízase principalmente para eliminar o estrés interno xerado na fabricación e mecanizado en branco.
Para evitar unha carga de traballo excesiva de transporte, para pezas con precisión xeral, é suficiente organizar un tratamento de envellecemento antes de rematar. Non obstante, para pezas con requisitos de alta precisión, como a caixa da perforadora, etc., débense organizar dous ou varios procedementos de tratamento de envellecemento. As pezas sinxelas xeralmente non necesitan tratamento para o envellecemento.
Ademais das fundicións, para algunhas pezas de precisión con pouca rixidez, como o parafuso de precisión, co fin de eliminar a tensión interna xerada durante o procesamento e estabilizar a precisión de procesamento das pezas, adoitan organizarse múltiples tratamentos de envellecemento entre o mecanizado en bruto e o semiacabado. Para algunhas partes do eixe, o tratamento do envellecemento tamén debe organizarse despois do proceso de alisado.
3) Templado e revenido
O temple e o temple refírese ao temple a alta temperatura despois do enfriamento. Pode obter unha estrutura de sorbitita uniforme e temperada, que é unha preparación para reducir a deformación durante o tratamento de enfriamento superficial e nitruración. Polo tanto, o enfriamento e o temperado tamén se poden usar como tratamento de prequentamento.
Debido ás mellores propiedades mecánicas completas das pezas de enfriamento e revenido, tamén se pode usar como proceso final de tratamento térmico para algunhas pezas que non requiren alta dureza e resistencia ao desgaste.
O obxectivo do tratamento térmico final é mellorar as propiedades mecánicas como a dureza, a resistencia ao desgaste e a resistencia. O seu proceso de tratamento térmico inclúe quenching, carburización e extinción e tratamento de nitruración.
1) Apagado
O quenching divídese en quenching superficial e quenching global. Entre eles, o enfriamento superficial úsase amplamente pola súa pequena deformación, oxidación e descarburación, e o enfriamento superficial tamén ten as vantaxes dunha alta resistencia externa e unha boa resistencia ao desgaste, mantendo unha boa dureza interna e unha forte resistencia ao impacto. Para mellorar as propiedades mecánicas das pezas de enfriamento de superficie, adoita ser necesario un tratamento térmico como o temple e o temperado ou a normalización como tratamento térmico previo. A súa ruta xeral do proceso é: corte, forxa, normalización, recocido, desbaste, temple e revenido, semiacabado, temple superficial, acabado.
2) Carburación e enfriamento
A carburación e o enfriamento consisten en aumentar primeiro o contido de carbono da capa superficial da peza e, despois do enfriamento, a capa superficial obtén unha alta dureza, mentres que a parte central aínda mantén unha certa resistencia e unha alta tenacidade e plasticidade. A carburación divídese en carburación total e carburación parcial. Cando se realiza a cementación parcial, débense tomar medidas contra as filtracións para as pezas non cementantes. Dado que a cementación e o enfriamento causaron unha gran deformación e a profundidade de cementación adoita estar entre 0,5 e 2 mm, o proceso de cementación adoita estar disposto entre o semiacabado e o acabado.
A ruta do proceso é xeralmente: corte, forxa, normalización, mecanizado en desbaste, semiacabado, cementación e templado, acabado. Cando a parte non cementada da parte de cementación e extinción adopta o plan de proceso de eliminación do exceso de capa de cementación despois de aumentar a marxe, o proceso de eliminación do exceso de capa de cementación debe organizarse despois da cementación e extinción, antes do enfriamento.
3) Tratamento de nitruración
A nitruración é o proceso de infiltración de átomos de nitróxeno nunha superficie metálica para obter unha capa de compostos que conteñen nitróxeno. A capa de nitruración pode mellorar a dureza, a resistencia ao desgaste, a resistencia á fatiga e a resistencia á corrosión da superficie da peza. Dado que a temperatura de tratamento de nitruración é baixa, a deformación é pequena e a capa de nitruración é delgada, xeralmente non máis de 0,6 ~ 0,7 mm, o proceso de nitruración debe organizarse o máis tarde posible. Para reducir a deformación durante a nitruración, xeralmente é necesario un temperado a alta temperatura para aliviar a tensión.
Editado por May Jiang de MAT Alumin
Hora de publicación: 04-09-2023
