A aliaxe de aluminio 7075, como aliaxe de aluminio da serie 7 con alto contido de zinc, úsase amplamente nas industrias aeroespacial, militar e de fabricación de alta gama debido ás súas excelentes propiedades mecánicas e características de lixeireza. Non obstante, existen algúns desafíos á hora de realizar o tratamento superficial, especialmente á hora de realizar a anodización para mellorar a súa resistencia á corrosión e a dureza superficial.
A anodización é un proceso electroquímico mediante o cal se pode formar unha película de óxido de aluminio na superficie do metal para mellorar a súa resistencia ao desgaste, á corrosión e á estética. Non obstante, debido ao alto contido de zinc na aliaxe de aluminio 7075 e ás características de composición da aliaxe Al-Zn-Mg, é probable que se produzan algúns problemas durante a anodización:
1. Cor desigual:O elemento zinc ten un maior impacto no efecto de oxidación, o que pode levar facilmente a bordos brancos, manchas negras e cores desiguais na peza despois da oxidación. Estes problemas son particularmente evidentes cando se tenta oxidala en cores brillantes (como vermello, laranxa, etc.) porque a estabilidade destas cores é relativamente pobre.
2. Adhesión insuficiente da película de óxido:Cando se emprega o proceso tradicional de anodización con ácido sulfúrico para tratar aliaxes de aluminio da serie 7, debido á distribución e segregación desiguais dos compoñentes da aliaxe de aluminio, o tamaño dos microporos na superficie da película de óxido varía moito despois da anodización. Isto leva a diferenzas na calidade e adhesión da película de óxido en diferentes lugares, e a película de óxido nalgúns lugares ten unha adhesión débil e mesmo pode caerse.
Para resolver estes problemas, é necesario adoptar un proceso de anodizado especial ou mellorar o proceso existente, como axustar a composición, a temperatura e a densidade de corrente do electrolito, o que afectará á calidade e ao rendemento da película de óxido. Por exemplo, o pH do electrolito afectará á taxa de crecemento e á estrutura dos poros da película de óxido; a densidade de corrente está directamente relacionada co grosor e a dureza da película de óxido. Controlando con precisión estes parámetros, pódese personalizar unha película de aluminio anodizado que satisfaga necesidades específicas.
Os experimentos amosan que, despois da anodización da aliaxe de aluminio da serie 7, pódese obter unha película de óxido cun grosor de 30 µm a 50 µm. Esta película de óxido non só pode protexer eficazmente o substrato da aliaxe de aluminio e prolongar a súa vida útil, senón que tamén pode cumprir requisitos de rendemento específicos axustando os parámetros do proceso. A superficie da aliaxe de aluminio despois da anodización tamén se pode tinguir para absorber pigmentos orgánicos ou inorgánicos para darlle á aliaxe de aluminio cores ricas para cumprir diferentes requisitos estéticos.
En resumoA anodización é un medio eficaz para mellorar o rendemento das aliaxes de aluminio da serie 7. Axustando os parámetros do proceso, pódese preparar unha película protectora que cumpra os requisitos específicos de dureza e grosor, o que amplía enormemente o campo de aplicación das aliaxes de aluminio.
Data de publicación: 19 de outubro de 2024
